شیرین

این شعر را برای تو می سرایم

     که بعد از من در باغ ابهام طلوع میکنی

  برای تو می سرایم که به یاد من در خاک ابدی باشی

برای تو می سرایم که همیشه تنها؛تنها در کنار من باشی

تو بدرود ای مسافر که تنها مانده ای و بی باده ای

از آن ترسم که در عشق آخر مغموم و سر خورده ای

از آن ترسم که درباغ عرفان محکوم و مغرور بوده ای 

تو بگذر از گناهم

        که دیگر ندارم امیدی

                از آن شب های تنهایی

                       از آن روز های بیقراری

                           چه مانده بر من جز خاک فانی

                                بدرود ای مسافر

                                      بدرود..........